6 τύποι Ελλήνων σε περίοδο κρίσης

         Από τότε που έγινα ταμίας μπήκα στο τριπάκι να παρακολουθώ τον κόσμο και τις αντιδράσεις του. Παίζει να είναι και κατάλοιπο από τη σχολή μου (Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψευδαισθήσεων εεε, Ψυχολογίας) αλλά, απ' την άλλη, δύσκολα θα κάτσεις πίσω από μπαρ, γκισέ κλπ χωρίς να αναλύσεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου τον άνθρωπο που βρίσκεται μπροστά σου εκείνη τη στιγμή. 

          Και μπορεί η κρίση να μην άφησε κανέναν τομέα της ζωής μας ανεπηρέαστο αλλά αν κάποιοι άνθρωποι είδαν στα μάτια του κόσμου πόσο τον επηρέασε όλη αυτή την τρέλα, αυτοί είναι οι υπάλληλοι σε εφορίες, τράπεζες και λοιπές υπηρεσίες. Εκεί παίζεται το παιχνίδι. Τα λεφτά σφιχτά, ιδρωμένα στο χέρι, ο εκνευρισμός, η στωικότητα, τα μάτια των ηλικιωμένων...

          Μπήκα μάλιστα στον πειρασμό, για να διακωμωδήσω την κατάσταση, να παραθέσω μερικούς τύπους Ελλήνων με βάση το πώς αντιμετωπίζουν την κρίση. Είναι όλοι τους καθημερινοί άνθρωποι (δεν ξέρω αν υπάρχουν και άνθρωποι Σ/Κ, γιατί όχι) και ναι, αυτή τη στιγμή θα τους μοιραστώ μαζί σας.

1. Ο Φρικαρισμένος

       Απ' τους πιο συχνούς στην πιάτσα. Τους καταλαβαίνεις από το απεγνωσμένο βλέμμα και κάποιες ατάκες- ορόσημο όπως "δε θα 'χουμε να φάμε", "και τι θα κάνουμε", "εσείς τι ακούτε, θα πτωχεύσουμε;" κλπ.

        Ο συγκεκριμένος πιστεύει ότι αφού του πάρουν όλα τα χρήματα από την τράπεζα, θα πάνε σπίτι και θα βιάσουν τη γυναίκα και το παιδί του και μετά θα τους πάνε όλους μαζί σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου θα τους υποβάλουν σε μοριακή αποδόμηση γιατί τα πτώματα βρωμάνε και πιάνουν χώρο. Χαλάρωσε ρε! Είπαμε, η κατάσταση είναι τραγική αλλά με το να μοιρολογείς και να οδύρεσαι δε βγαίνει άκρη. Ψυχραιμίααα!!

Τυπική συναλλαγή: Ανάληψη όλου του ποσού του βιβλιαρίου (και τα 1032, 45 ευρώ) "μην τα φάει η τράπεζα", συνοδευόμενο από βλέμμα απελπισίας και ασορτί στεγνωμένο λαρύγγι.

2. Ο Τσατισμένος

         Μοιάζει λίγο στο σκεπτικό με τον προηγούμενο αλλά ο συγκεκριμένος είναι πραγματικά τσατισμένος και έξω φρενών με την όλη κατάσταση. Τον καταλαβαίνεις από μακριά. Μαλώνει με το παραμικρό και με τον οποιονδήποτε, μιλάει δυνατά και αγανακτισμένα, ακόμα κι αν δεν είναι κάποιος δίπλα του να τον ακούσει και όταν έρθει η σειρά του πλησιάζει αμίλητος και χτυπάει το βιβλιάριο δυνατά στο γκισέ. Ποτέ δεν του λέω καλημέρα γιατί θα μου πει να πάω να γαμηθώ και δεν έχω όρεξη.    Λες καλά, όλοι είμαστε λίγο πολύ αλαφιασμένοι με όσα συμβαίνουν, αυτός πια τι έπαθε και κάνει έτσι; Μέχρι που ανοίγεις το βιβλιάριό του και καταλαβαίνεις τι παίζει. Το εξαψήφιο νούμερο του υπολοίπου τα λέει όλα. Ο τύπος κάνει έτσι γιατί ΕΧΕΙ να χάσει πολλά. Έχει γκαφρά και ανησυχεί μήπως γίνει κανένα μπαμ και χάσει όλα αυτά για τα οποία πούλησε την ψυχή του στο διάβολο τόσα χρόνια. 

      Ξαφνικά πιστεύεις ότι κάπου τον έχεις ξαναδεί. Ναι, σωστά. Είναι εκείνος που μοίραζε μίζες σε στελέχη για να τσεπώσει τα επιδοτούμενα δάνεια πριν λίγα χρόνια, που πλήρωνε ΦΠΑ όποτε του γούσταρε γιατί έχει κολλητό στην Εφορία, που σου έκοβε απόδειξη μόνο αν είχε πηδήξει το προηγούμενο βράδυ (χρόοονια τώρα), που στο 'παιζε πελάτης επειδή είχε πάρει τριακόσια δάνεια.        

     Είναι ακριβώς ο τύπος που ο Πάγκαλος είχε στο μυαλό του όταν είπε το περιβόητο "Μαζί τα φάγαμε" και τον δικαιώνει απόλυτα.

        Έχει καταλάβει ότι το σύστημα στο οποίο είχε προσαρμοστεί πλήρως όλη του του ζωή τώρα πνέει τα λοίσθια κι έχει αρχίσει να νιώθει αβεβαιότητα. Το παίζει ΤΟΣΟ τσατισμένος για να μην πάρουν χαμπάρι οι υπόλοιποι ότι δεν είναι ένας από αυτούς και τον πάρουν στο κυνήγι. Από τους τύπους που θα χαιρόμουν να δω να ψοφάνε στην ψάθα...

Τυπικές συναλλαγές: Επιστροφή φόρου χαλαρά πάνω από τρία χιλιάρικα, πληρωμή προστίμου για ημιυπαίθριους (εφτά κομμάτια), κατάθεση στο βιβλιάριο του γιου το μηνιαίο βοήθημα (ένα χιλιάρικο).

3. Ο in Denial

        Από τα πιο φορεμένα συνολάκια. Είναι πολλοί Έλληνες έτσι εδώ και χρόνια, μαζί τους -μέχρι πρότινος- κι εγώ. Ο in Denial βρίσκεται σε μια διαρκή άρνηση. Τίποτα κακό δε συμβαίνει. Κλείνει την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο όταν έχει ειδήσεις, δε συζητά ποτέ για τα κοινά και πάντα αλλάζει θέμα ή σφυρίζει ανέμελος. Στην πραγματικότητα είναι τόσο φρικαρισμένος που αρνείται να δεχτεί ότι το ζει όλο αυτό. Τον ηλικιωμένο που ψάχνει στα σκουπίδια τον νομίζει για σκουπιδιάρη με πολιτικά (τςς, τι είπα πάλι ρε!). Τις ασφυκτικές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα τις αποδίδει σε τίποτα τρελές εκπτώσεις στην Ερμού (κοίτα, μέχρι τις βιτρίνες σπάσανε τα fashion victims!). Αν κάποιος βουλευτής περάσει από δίπλα του θα πει "καλησπέρα" χαμογελαστός και δε θα του περάσει καν απ' το μυαλό να του ρίξει σκαμπίλι. Ακόμα και στην Αυστραλία να αναγκαστεί να πάει, θα πείσει τον εαυτό του ότι πάει για διακοπές διαρκείας! Όταν ξυπνήσει δε θα πάει ομαλά στο επόμενο στάδιο, αυτό του αγανακτισμένου αλλά η συσσωρευμένη οργή θα τον οδηγήσει ντουγρού στο Σύνταγμα με την καραμπίνα του παππού του παραμάσχαλα. Το 2017.

Τυπικές συναλλαγές: Ερωτήσεις για τελείως ντεμοντέ οικονομικά θέματα όπως καταναλωτικά δάνεια, αμοιβαία κεφάλαια, χρηματιστήριο και τι ζώδιο είμαι.

4. Ο Δαλάι

Κλινική περίπτωση πελάτη. Η ηρεμία του και η γαλήνια έκφρασή του θα τσάτιζαν ακόμη και θιβετιανό καλόγερο. Σε αντίθεση με τον προηγούμενο, ο Δαλάι ξέρει μια χαρά τι του γίνεται και έχει πλήρη συναίσθηση της κατάστασης. Απλά δε δείχνει το παραμικρό άγχος. Μπορεί να είναι από τα χάπια που παίρνει από τότε που του έκαναν έξωση και τον χώρισε η γυναίκα του. Μπορεί να έχει αγχωθεί τόσο παλιότερα που τώρα απλά δεν πάει παραπέρα. Μπορεί να βρήκε μια γαμημένη λύση που δε θα τη μάθουμε ποτέ, πάντως πάντα με φρικάρει όταν έρχεται για συναλλαγή. Δεν ξέρω αν πρέπει να τον αποχαιρετήσω μια για πάντα (τόσοι αυτοκτονούν χωρίς να το πάρεις χαμπάρι) ή να τον πιάσω απ' το γιακά και να του φωνάξω: "Τέρμα! Ή αγχώνεσαι ή σε σφάζω!!"

Τυπική συναλλαγή: Πληρωμή στεγαστικού δανείου σε καθυστέρηση, με ληξιπρόθεσμα όσο ο ΑΕΠ της Βουλγαρίας.

5. Ο Οδυρόμενος

Την επόμενη αναφορά μου θα τη φάω επειδή θα πλακώσω στις γρήγορες το συγκεκριμένο. Αυτό το αρχίδι έχει επίγνωση του τι γίνεται αλλά ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ! Πιστεύει για κάποιο λόγο ότι η κρίση δε χτύπησε κανέναν άλλο παρά μόνο αυτόν! Συνήθως πρόκειται για πάλαι ποτέ επιτυχημένο επιχειρηματία με κομπόδεμα, δημόσιο υπάλληλο του ρετιρέ ή μεγαλοσυνταξιούχο. Ο συγκεκριμένος παπάρας έχει το θράσος να κλαίγεται επειδή του έκοψαν ένα ποσό από το μισθό/ σύνταξη, τη στιγμή που το ποσό αυτό για κάποιον άλλον ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΘΟΣ/ ΣΥΝΤΑΞΗ! Αγνοεί φυσικά ότι υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με τετρακόσια και πεντακόσια ευρώ το μήνα και ξεσπά σε λυγμούς στην ιδέα ότι δε θα μπορεί πλέον να πηγαίνει κάθε Σαββατοκύριακο σε κάποιο θέρετρο ή ότι θα πρέπει να κόψει η γυναίκα του το ινστιτούτο ομορφιάς και το κομμωτήριο τρεις τη βδομάδα. Στην τελική αν κάτι έγινε σωστά τελευταία ρε μεγάλε τα τελευταία χρόνια είναι το ότι βάλανε εσένα στη θέση σου!

Τυπική συναλλαγή: Πληρωμή του εφαπαξ ("μειωμένο") που ισοδυναμεί με τον ΑΕΠ της Λετονίας.

6. Ο Αισιόδοξος

Ο συγκεκριμένος άνθρωπος πιστεύει ότι αύριο το πρωί τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα.

Τυπική συναλλαγή: Ανάληψη όλου του ποσού από το βιβλιάριο, αναχώρηση το απόγευμα για Ελβετία.