Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Καλό (-Μην πεις χειμώνα σε γ***σα!) εεε, φθινόπωρο!

     Οκ, το καταλαβαίνω ότι έχω καιρό να γράψω καινούριο ποστ. Και η αλήθεια είναι ότι καλοκαιριάτικα, μόνο να γράφω δεν ήθελα. Θες ο Ιούλης που ήταν εφιαλτικός μήνας από θέμα δουλειάς, θες ο Αύγουστος που σάπισα κυριολεκτικά και πήγαινα εκδρομές από δω κι από κει, κόντεψα να ξεχάσω -γι' άλλη μια φορά- την ύπαρξη του εν λόγω ιστολογίου. 
     Έτσι, θα ξεκινήσουμε τη νέα μας σεζόν όπως ξεκινά κάθε σχολική χρονιά. Baby steps.
Έξι μήνες τώρα που βρίσκομαι στην Κοζάνη έχουν συμβεί διάφορα ευτράπελα και καταστάσεις αλλά έχω κάνει και κάποιες παρατηρήσεις κοινιωνιολογικού περιεχομένου, όπως κάθε ταμίας οφείλει να κάνει, με τόσο κόσμο που βλέπει καθημερινά.
      Κατ' αρχήν το κλίμα είναι πολύ πιο ειρηνικό από το αντίστοιχο της Κέρκυρας. Θες το νησιωτικό ταμπεραμέντο, θες ο θαλασσινός αέρας, οι φίλοι μου Κερκυραίοι κατ' αρχήν φώναζαν πιο δυνατά, τσατίζονταν πιο εύκολα και ήταν πρώτοι στη λαμογιά και τα κόλπα. 
     Για να μην είμαι όμως άδικος, ήταν πολύ πιο έξω καρδιά από τους Κοζανίτες, πιο εγκάρδιοι και πιο δοτικοί. Χαμογελούσαν ακόμη κι όταν είχαν του κόσμου τα προβλήματα και αν θύμωναν, το ξεχνούσαν στα επόμενα δυο λεπτά. Επίσης, οι γυναίκες ήταν πολύ πιο δεκτικές στο -καλό- φλερτ και πιο ευγενικές. Μπορούσες να κάνεις ένα κομπλιμέντο χωρίς να σε κοιτάξει η άλλη λες και της έβρισες τη μάνα.
         Το τελευταίο πράγμα που θα περίμενα όταν πρωτομπήκα στο ταμείο πριν πέντε χρόνια είναι ότι θα μου άφηναν φιλοδωρήματα. Ναι, αφήνουν στον ταμία της τράπεζας tips! Και φυσικά όχι οι μεγαλοσυνταξιούχοι και οι σημαντικοί πελάτες, αλλά οι συνταξιούχοι του ΤΕΒΕ και οι άνεργοι! Ναι ρε, οι άνεργοι! Παλιότερα, ο ταμίας που αναλάμβανε την πληρωμή επιταγών ΟΑΕΔ έβγαζε διπλάσιο μεροκάματο. Αλήθεια είναι αυτό που λένε, in this life, there are givers and takers. 
   Ε, στην Κοζάνη αυτό το ξέχασα εντελώς. Εκεί που στην Κέρκυρα υπήρχαν βδομάδες που ζούσα αποκλειστικά από τα tips, στην Κοζάνη κάνω το σταυρό μου (τρόπος του λέγειν) αν κάποιος αφήσει στον πάγκο κατά λάθος τα δίλεπτα/μονόλεπτα από την επιστροφή φόρου.
     Για να εξηγούμαι, ποτέ δε ζήτησα ή απαίτησα να μου δώσουν αυτά τα φιλοδωρήματα. Δε νομίζω κι ότι τα δικαιούμαι, για να είμαι ειλικρινής. Εδώ ο κόσμος πεινάει κι εγώ θα του πάρω και τα ψιλά; Αλλά είναι, αν θες, ένδειξη για κάτι πολύ βαθύτερο. Βλέπεις τα μάτια της γιαγιάς που παίρνει 523 ευρώ το μήνα και σου αφήνει ένα ευρώ, σχεδόν παρακαλώντας σε να το πάρεις. Και τα μάτια της έχουν αυτή τη γλύκα του ανθρώπου που προσφέρει, που είναι ευγνώμων για τη ζωή και που σε βλέπει σαν εγγονό της κι ας της είσαι εντελώς άγνωστος. Δεν είναι το μισό ή το ένα ευρώ το θέμα, είναι που νιώθεις σε μια μέρα ότι έχεις τριάντα γιαγιάδες να σε προσέχουν.
        Βλέπεις κι απ' την άλλη το Σκρούτζ παππού που βρωμάει φορμόλη και παίρνει 1860 ευρώ το μήνα και πάντα ξεκινάει την κουβέντα του με την έκφραση "Σε λίγο δε θα' χουμε ούτε να φάμε". Το λέει και το πιστεύει ο πούστης, γαμώ και τα εφτά βιβλιάριά του μέσα! Πάντα τσατισμένος, σου λέει καλημέρα μόνο όταν μπει ο τόκος από τα προθεσμιακά και δε θα ησυχάσει αν δε βγει το διλεπτάκι από το τζάμι του γκισέ. "Γιατί να τους το χαρίσω"; Όρσε!
          Τώρα που είπα καλημέρα, τι πράμα είναι αυτό εδώ πέρα ρε; Οι μισοί πελάτες δε λένε καλημέρα! Δεν είπα να μου χαμογελάσεις, το χαμόγελο θέλει ενέργεια και πρωί πρωί δεν είναι και τόσο εύκολο. Αλλά η καλημέρα μια λέξη είναι ρε πούστη μου! Ούτε χρεώνεται ούτε είναι φλώρος αυτός που τη λέει. Έχει καταντήσει η αγένεια να θεωρείται μαγκιά και χαρακτήρας και η ευγένεια δουλοπρέπεια και κατωτερότητα. Ενώ ισχύει το ακριβώς αντίθετο!!

-Καλημέρα σας.
-Xίλια ευρώ.

       Καλά ρε, απ' τον κώλο σε έκανε η μάνα σου; Πες μια καλημέρα μη σου δώσω τα χίλια ευρώ να τα φας!
(Ευέξαπτος είσαι και φαίνεσαι). 

      Άλλο θέμα που έχει συγκλονίσει τον εσωτερικό μου κόσμο στο νέο μου πόστο είναι το θέμα της ατομικής υγιεινής. Εδώ οι άνθρωποι ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΜΠΑΝΙΟ! Στην Κέρκυρα το ποσοστό απλυσιάς έφτανε ένα 30 τοις εκατό επί του συνολικού αριθμού των συναλλασσομένων. Μην ξεχνάμε όμως ότι το κλίμα εκεί είναι τρεις φορές πιο ζεστό και ζέχνεις ακόμη κι αν έκανες μπάνιο πριν μια ώρα! Οπότε είναι σχετικά δικαιολογημένο το ποσοστό. 
       Στην όμορφη Κοζάνη όμως, με πρόχειρες μετρήσεις το ποσοστό έχει φτάσει το εβδομήντα τοις εκατό και βάλε. Νερό του θεού είναι ρε φίλε! Μύρισε το σαπουνάκι να δεις πως μοσχοβολάει. Δε θα σε πούνε δα κι αδερφή αν κάνεις κι ένα μπανάκι που και που. Δε μιλάω για την αναπνοή που μπορεί να παίζει και κάποιο πρόβλημα ή για τους ηλικιωμένους που δε μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν. Αλλά είναι κάποιοι άνθρωποι που μπορούν άνετα να κάνουν ληστεία έχοντας οι ίδιοι τα χέρια ψηλά. Και καλά αν ήρθαν για μια απλή κατάθεση. Αλλά άμα έχουν φέρει μαζί τους μισθοδοσία, επιταγές και έχουν και πέντε έξι απορίες για το δάνειο, γάμησέ τα!



Συνέβη πριν λίγες μέρες...

-Πολύ σκοτεινά δεν είστε εδώ μέσα βρε παιδάκι μου; Πώς μπορείτε και δουλεύετε; 
- Ε, όχι και σκοτεινά κύριε, σαν χειρουργείο είμαστε.
- Ε, πώς, θεοσκότεινα είναι, θα στραβωθείτε!
- Μήπως να βγάζατε τα γυαλιά ηλίου;
-Ποια γυαλιά; Ααα....



6 σχόλια:

Wicked Child #2 είπε...

Το 'πες και το 'κανες !
Άπαιχτο !!!
Περιμένω τη συνέχεια !
Φιλιά !

Flonsavardu είπε...

χαχαχαχαχαχαχαχαχα, πέθανα με το σκιτσάκι στο τέλος.

ωραίο ποστ, καλό φθινόπωρο! (ποιο χειμώνα, έχουμε ακόμα 2,5 ολόκληρους μήνες!)

Uri Teller είπε...

Ευχαριστώ αλλά δεν είπες καλημέρα! Πες καλημέρα μη σε ... Α πα πα παπα. Εγω ειμαι καλο παιδι και το ξερεις. Ασχετα αν βριζω στο μπλογκ (γι αυτο ειναι τα μπλογκ αλλωστε ;) ).
Κοιτα Flo, στην Αθηνα μπορεί να έχετε ακόμη κάνα δίμηνο μέχρι να ανάψετε καλοριφέρ μπατ δις ιζ δε φακιν νορθ χηαρ, σουητι! Σε λιγότερο από 2 βδομάδες θα παίζουμε με τα χνώτα μας στον αέρα. Απλά είμαστε σε άρνηση και βγαίνουμε ακόμη με τα κοντομάνικα...

Unknown είπε...

ειδικά με την καλημέρα έχω κι εγώ θέμα ρε Γιούρη....γάάάάμησέ τα!!!Συνέχισε να γράφεις!

roza είπε...

Βρε, λές να είναι συνήθεια των κερκυραίων?και η γιαγιά μου άφηνε 3000δρχ πάντα στο ταμία,το χε για καλό!

Είσαι μάλλον απο τους ταμίες που μπορούν να με τρομοκρατήσουν,ειδικά αν λές καλημέρα και με χαμόγελο! Ειναι αιφνιδιαστική και συναμα τρομακτική κίνηση! Αφήνεις τον πελάτη με απορία και τρόμο!Δεν έχει συνηθισει σε τέτοιες αντιδράσεις!

Έχει μάθει να αποκρίνεται μόνο σε φράσεις "ταυτότητα" "βιβλιάριο" "βάλτε υπογραφή εδω" "διπλα ειναι το στυλό" Ειδικά οι τελευταίες 2 φράσεις πρέπει να συνοδευονται και απο φτύσιμο στα μουτρα του πελάτη μαζί με πέταγμα τους προς υπογραφή εγγραφου στα μουτρα!
--Σαλιαγκι

Uri Teller είπε...

Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος μπαίνει μπριζωμένος στην τράπεζα και περιμένει ότι θα τσακωθεί με κάποιον που την έχει δει υπάλληλος.
Οπότε εγώ όταν λέω καλημέρα χαμογελαστός στην ουσία τρολλάρω χε χε!
3000 δρχ είπες άφηνε;;; Γαμώτο! Bad timing...