Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Τι τελικά εστί Teller


Ταμίας (Teller):
      Είδος υπαλλήλου που ευδοκιμεί σε δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες και καταστήματα. Συνήθως δεν έχει όνομα, ζωή και προσωπικότητα αλλά και να έχει δεν έχουν καμία απολύτως σημασία  για το μέσο άνθρωπο. Δεν είσαι σίγουρος αν τον ζηλεύεις ή τον λυπάσαι γιατί απ’ τη μια έχει σταθερή δουλειά αλλά απ’ την άλλη… μπλιαχ…
          Όσο συχνά και να τον βλέπεις και συναλλάσσεσαι μαζί του, δεν τον χαιρετάς στο δρόμο γιατί απλούστατα δεν τον αναγνωρίζεις. Λείπει ένα πολύ χαρακτηριστικό στοιχείο από την εμφάνισή του: Ο γκισές. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις που έχεις μαλώσει μαζί του. Εκεί τον αναγνωρίζεις ακόμα και στο πιο σκοτεινό κλαμπ και με Σ/Μ ένδυση. 
Δεδομένου ότι δεν λειτουργεί -ακόμη- με κερματοδέκτη ή κάρτα, μπορεί μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παρευρισκομένων να σηκωθεί για να πάει τουαλέτα, να καπνίσει ή να φάει τυρόπιτα.                 Καθώς κανείς ποτέ δεν έχει ονειρευτεί να ακολουθήσει αυτό το  επάγγελμα -εκτός των μικρών παιδιών που νομίζουν ότι όποιος έχει στα χέρια του πολλά λεφτά είναι και πλούσιος- ο ταμίας συνήθως ονειρεύεται ότι βρίσκεται σε ένα τζακούζι γεμάτο όμορφες υπάρξεις ή ότι οδηγεί ένα πανάκριβο αυτοκίνητο, αν είναι δε γυναίκα συνήθως φαντασιώνεται ότι βρίσκεται σε ένα πολυτελές  σπα. Αυτή είναι και η κύρια αιτία των ταμειακών λαθών αλλά και βασική αρχή του Νόμου του Μέρφυ: Ότι αν δε θες να βρίσκεσαι εκεί που βρίσκεσαι συνήθως είναι γιατί δεν ταιριάζεις με το μέρος αυτό. Ως συνεπακόλουθο, αν δε θες να βρίσκεσαι εκεί που βρίσκεσαι, σύντομα θα πάρεις πόδι. 
Όμοια με τον καμεραμάν αισθησιακών ταινιών, το αντικείμενο εργασίας του είναι και το αντικείμενο του πόθου πολλών αλλά ποτέ του δεν απλώνει χέρι σε αυτό γιατί κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του. Σχεδόν ποτέ δε συστήνεται ως ταμίας αλλά πάντα ως δημόσιος- τραπεζικός- ιδιωτικός υπάλληλος, για ευνόητους λόγους. Κι έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, σε λίγο λόγω κρίσης θα αντικατασταθεί με ομοιώματα που όντως λειτουργούν με κάρτα ή κέρμα και -πιστέψτε με- κανείς δε θα καταλάβει τη διαφορά.

4 σχόλια:

Flonsavardu είπε...

έλα, γιατί το λες αυτό! εμείς είχαμε μια ταμία στο ρέθυμνο που την είχαμε μάθει κανονικά, εννοείται αν τη δω στο δρόμο θα τη χαιρετήσω. αυτή δεν θα με θυμάται, γιατί βλέπει 300 άτομα τη μέρα, εγώ πόσες ταμίες να δω στη ζωή μου; :p εκτός των άλλων θυμάμαι και το όνομα της.

astakoulis είπε...

Ναι ρε Μάκη εσύ που είσαι μούρη, που σε λατρεύουν όλοι οι γεροΚερκυραίοι συνταξιούχοι, έχεις και παράπονο;;;;

Uri Teller είπε...

Κι ομως εχει τυχει πολλες φορες να χαιρεταω πελατες στο δρομο που ενω στην τραπεζα μου το παιζουν κολληταρια εξω να μη μου απαντανε καν! Βεβαια εχει τυχει κ το αντιστροφο, να με χαιρετουν ανθρωποι που δε θυμαμαι οτι εχω εξυπηρετησει.
Εσυ αστακουλη ποιος/α εισαι και ξερεις τοσα για μενα;; :p
Οι Κερκυραιοι με λατρεψαν, οι Κοζανιτες θα με δειρουν καμια ωρα...Εχω κι αυτη την ανωμαλια να ζηταω ταυτοτητα...Τεσπα, επονται κ αλλα αρθρα επι του θεματος :)

astakoulis είπε...

Έλα τώρα που κάνεις ότι δεν με ξέρεις κιόλας, τοσους καφέδες έχουμε πιει στο Λιστόν. Η Γεωργία είμαι ρε χαζό :P Πάρε και ένα poke για να καταλάβεις